Voorjaar 2021
Het teak dek is inmiddels 21 jaar oud en op sommige plekken aan vervanging toe. In het bakboord gangboord laat het teak los van de onderlaag en bolt het zelfs op. Na al die jaren en een aantal keer schuren is het te dun en te versleten om weer terug te lijmen. Toen mijn vader nog als scheepstimmerman werkte, waren teak delen minstens 25 mm dik en dan heb je er geen omkijken naar. Tegenwoordig is teak hout zo ontzettend duur, dat deze diktes niet meer worden toegepast. Nu is het eigenlijk teakfineer gelijmd op multiplex, maar ook de kwaliteit is minder geworden.
Na een aantal oplap pogingen in de laatste jaren, waarvan al wist dat het uitstel van executie was, moet er nu echt iets gebeuren. Vast schroeven wil ik niet om lekkage door het dek te voorkomen. Eigenlijk was ik al aan het sparen om het teak te vervangen door kunststof. Een behoorlijk kostenplaatje, maar als het goed gebeurd heb je geen onderhoud meer. Echter, door de Corona crisis is dat geld voor andere doeleinden gebruikt en bovendien kunnen we niet varen (door de overheidsmaatregelen) en komen er ook geen centjes binnen (inderdaad, ook geen overheidssteun).
Omdat er wel iets moet gebeuren wil ik de dek delen zelf gaan vervangen (we liggen toch stil), maar dan zonder underlayment, zodat de dek delen dikker kunnen, 8 mm. Daarom bestel ik teak hout bij Scheepstimmerman Niko Hoogstad, maar behalve dat het heel erg duur is, en een lange levertijd heeft, blijkt ook dat teak hout vooral als roofbouw uit Myanmar komt (voormalig Birma). Het foute hout zorgt voor enorme ontbossing en daar willen we niet aan meewerken natuurlijk. Daarom adviseert Niko Accoya, duurzaam geoogst en niet met chemicaliën bewerkt, lees hier onder meer over Accoya.
Niko levert de Accoya dek delen met sponning en omdat alles goed droog is kan ik het met verdikte epoxy verlijmen. Dat is ook een voordeel van dit hout, met teak zou ik geen epoxy kunnen gebruiken vanwege de dikte. Het Accoya hout is erg droog en op advies van Niko zet ik dit eerst in de epoxy hars voor ik het op de pasta leg, om te voorkomen dat het hout alle hars opzuigt. Een behoorlijke klus en het is erg oppassen om geen epoxy te knoeien. Per dag leg ik 4 tot 5 delen, het is dus veel werk. De dek delen zet ik vast met speciale afstandhoudertjes die ik in het Polyester vast schroef. Na een nachtje drogen kunnen die weer weg en volgegoten worden met epoxy hars. Omdat accoya zuurder is dan teak, moet ik ook een speciale kit gebruiken van de leverancier (voor tussen de naden) vanwege de hechting.
De kleur steekt nog erg af, maar het accoya zal ook grijs verkleuren. Het is een heel verschil en smaakt naar meer, dus de volgende winters gaan we verder met het voordek.
Accoya is geen boom, maar een merknaam. Het hout komt van een snelgroeiende naaldboom (pinus radiata), die na ca. 30 jaar gekapt wordt (en opnieuw aangeplant). Daarna volgt een modificatie-proces waarmee het zachte naaldhout een soort hardhout wordt, het acetyleren met azijnzuur.
Hout acetylering werkt door de celstructuur van het hout te veranderen waarbij de celwanden “geblokt” worden voor vochtopname. Deze modificatie vermindert het vermogen van het hout om water te absorberen in de celwanden met ongeveer 80%. Dit proces zorgt voor zeer vormstabiel en rotbestendig hout. Accoya hout heeft een klasse 1 duurzaamheid en overtreft daarmee zelfs de meest duurzame tropische hardhoutsoorten zoals teak.
